ประโยค ย ต : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 325 / 520

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 109 ข. สรุปเนื่องด้วยบทนาม = ว่า ........ดังนี้ คือ. ค. อายุตโก อมความย่อไว้ไม่หมด = ว่า........ดังนี้เป็นต้น. ม. นิทศสน เป็นตัวอย่าง = อย่างนี้. ง. เห

บทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ในภาษาที่ใช้ในงานเขียน โดยแบ่งประเภทคำและแสดงถึงความเป็นมาของคำที่ใช้เพื่ออธิบายความหมาย รวมถึงการสื่อสารในเชิงโต้ตอบระหว่างบุคคล โดยมีการชี้ให้เห็นถึงการใช้คำในบริบทที่แต

ประโยค - อธิบายว่านี้สัมพันธิ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 110 (๒) กาลสตฺถมี นิบนาตบอกกาลทั้งปวง. วิจิกิจวาส่วนอัพยศัพท์ ที่ว่า ด้วยนิบนาตบอกกาล : อด ครั้งนั้น, ปาโต เข้า วัน, สาย เย็น, สุข ในวัน, หญิงโหย วันนา

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการใช้คำที่เกี่ยวข้องกับกาลในภาษาพูดและการเขียน เช่น การบอกเวลาในแต่ละวันและความหมายของคำต่าง ๆ ที่บ่งบอกถึงช่วงเวลาเหล่านั้น นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงชนิดของกาลที่มีอยู่ในภาษาไทย

ประโยค - อธิบายภาพสัมพันธิ์ เล่ม ๒ หน้า ที่ 111 คำานิ = ในกานั้น. (๑๑๑. ลง คานิ ปัจจัย). อโก, (อก) = ลำดับนั้น, ครั้งนั้น, (๑๓๕๗๐). ศิยา = ในกลางกรมครา. ('ทาทิจุตทุตตา ณ ปิติ '] เป็น นิยายใช้ในอรถ กา

เนื้อหาของหน้านี้พูดถึงการใช้คำในบทประพันธ์ต่างๆ เช่น ศัพท์ที่แสดงความสัมพันธ์ในเวลาต่างๆ และความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในข้อความที่เกี่ยวข้องกับการเล่าเรื่องและการใช้งานในวรรณกรรม ตั้งแต่คำว่า 'ศิยา'

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ ๑๑๒ อนุตรน (อนุตรา, อนโต่อ) = ระหว่าง (๑๓๕๐) พาหิร = ภายนอก (๑๓๕๓) (ติว ภายในออก), ตรีบ = ข้าง (๑๓๕๔) (กัณฑ) กุฏิ = ไหน; (๑๓๖๐) ปรดูตา เนื้องหน้า, ทิตตะวั

เนื้อหาในบทนี้อธิบายความสัมพันธ์และความหมายของคำในภาษาไทย โดยเฉพาะคำที่ใช้ในการบอกความสัมพันธ์ เช่น อนุตรน ที่หมายถึง ระหว่าง, พาหิร ที่หมายถึง ภายนอก รวมถึงการใช้บ่งชี้ตำแหน่งและการเปรียบเทียบต่างๆ เ

ประโยค - อธิบายความคิดเห็น เล่ม ๒ - หน้า 113 บ้าง, มิจฉา ผิด, มุสาว เปล่า, มุสาว เท็จ, สกิ คราวเดียว สตคุมนุตู่ ร้อยคราว, (ญุตตุ ตุ ปัจจัย ลงในสังขยา. ๒๑๒). ปฏิด จำเดิม, ปูน อีก, ปุณปูนü มой ๆ, ภิญโ

เนื้อหานี้นำเสนอความคิดเห็นในฐานะที่เกี่ยวข้องกับสถิติและคำศัพท์ที่ใช้ในด้านนี้ รวมถึงการเสนอแนวคิดเกี่ยวกับคำว่า 'มุสาว' และการอธิบายความหมายต่าง ๆ ที่มีความสัมพันธ์กับการวิเคราะห์ข้อมูลในสถิติ นอกจา

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 114 สิ = เอง (๑๑๔๔) าก าถิ, ชาติ = ดอกกระมัง. (๑๔๕๖). ชาติ ๑๔๕๐ แท้) สพฺพโต โดย: ทั้งปวง, สนฺโต, ปริโต, (สมฺคู) = โดยรอบ (๑๔๕๖) สหุี = เหมา,สม. (๑๔๗๗) อีส, ก

บทความนี้เสนอการอธิบายคำศัพท์และความหมายต่างๆ ที่มีความสัมพันธ์ภายในเล่ม 2 โดยมีตัวอย่างหลากหลาย เช่น การใช้คำว่า 'สิ' ที่แปลว่า 'เอง' และอื่นๆ ที่ช่วยเสริมสร้างความเข้าใจในบริบทการใช้งาน การศึกษาเนื้

ประโยค-อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 115 สัญจิ = แจ้ง, ใส่, ชี้วิ = เที่ยง, ทุจจิ, กะ = ชั่ว, น่าเกลียด (๑๕๕) สุขดี สุวัสดี, เจริญสุข. (๑๖๖) สาม = กัง, พิงเกลียด. (๑๒๐๐) มิโกะ = กันและกัน, ลับ,

ในเนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคำในภาษาไทย ได้มีการอธิบายถึงคำศัพท์ต่าง ๆ เช่น 'สัญจิ', 'สุขดี', และอื่น ๆ ที่ช่วยในการทำความเข้าใจการใช้งานของคำในบริบทต่าง ๆ โดยเน้นไปที่กิริยาวิเศษและกฎเกณฑ์ทางภาษ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 116 ข้อประกอบ ๑. นิยายตามที่กล่าวในข้อนั้น มีข้อควรอธิบายชี้แจงประกอบ กับทั้งมือเล็กอ่อนบางประกอบด้วยนิบาต อันควรกล่าวประกอบไว้ ต่อไปนี้ :- (๑) นิยายตนอกแบ

บทความนี้สำรวจถึงลักษณะและความสัมพันธ์ในนิยายที่ถูกนำเสนอในข้อประกอบต่างๆ โดยแบ่งเป็นหมวดหมู่ตามการใช้งานและประเภทของศัพท์ อธิบายถึงความสำคัญของการใช้คำในนิยาย เช่น การใช้ 'หนุน' ในอรรถโยษนาและอรรถภาว

ประโยค - อธิบายสถานะและสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 118 "ผู้ใดเป็นพาล รู้ความที่เป็นพาล, ผู้นั้นแม่เป็นบัดดิต เพราะความรู้นั้น." อ. ที่ ๕ จนทนต์ ตรัง วาปี อุปปลี อด วสสี เอเดส คณุตชาติ น สินโค โอนุตโร.

ในเนื้อหาแสดงความรู้เกี่ยวกับความเป็นพาลและสถานะที่เกี่ยวข้อง โดยมีข้อคิดที่เน้นถึงความสำคัญของการรู้ดีรู้ชั่ว และความมีกำลังใจในชีวิต เช่น การต้องรู้ความเป็นจริงเกี่ยวกับตนเอง หากไม่สามารถเห็นคุณค่าข

ประโยค - อธิบายวาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 119 วิเนฉ กถุพุทธิกเจา ลูฉานาราย อุปวัตตน มูลลาน สาลวน ยมกสาลานุมตร วิสาสบูญภูเวศ ปัจจุบันสมอ อนุปาทิเสส นุมพานาธวา ปรีมนุพุทธ ภควาติ โลนานา [สมณฺฏ ๑/๕] "ควา

เนื้อหาในหน้าที่ 119 ของวาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ นำเสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ในคำสอนของพระพุทธเจ้าตลอดจนการแสดงภาพบางประการเกี่ยวกับกิจกรรมของพระองค์ที่เกี่ยวข้องกับธรรมที่เป็นหลักของการสั่งสอนศีลธรรมและ

ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 120 ปริญพิพุเถติ ปีฬ สนับปิติตามนุต ปเท ลาภชน กรียา โลกนาเทตี ปเท ปริญพิพุเถติ ปเท ลาภชนุต. อู ที่ 3 นิภุมโอ ตู ปฏูลาย ยาว อรทุตมคา กุสดสอ อุปาปนุดเจา อุปาป

ในหน้า 120 ของเล่ม 2 นี้ มีการอภิปรายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติธรรมและการเข้าสู่ความรู้แจ้ง ในส่วนนี้ยังกล่าวถึงบทกุฎรรสุขุญที่มีความสำคัญต่อการฝึกปฏิบัติ การทำให้เกิดการปฏิบัติที่ถูกต้อง

ประโยค - อภิปรายวิเคราะห์สัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 121 โดย...ทั้งปวง สมุนไตร โปติ อภิปราย สมุนไต โดยรอบ (๑๔๔) ยาา โดยประกาศตรา ตา โดยประกาศตรา เอดดาวดา โดยด้วย คำมีประมารเพียงนี้ (ข) อภิศพที่วางออกศพท

ในบทความนี้ได้มีการอภิปรายและวิเคราะห์ความสัมพันธ์ในหลายแง่มุมของการใช้ภาษาศาสตร์และการตีความทางปรัชญา โดยเฉพาะในบริบทที่เกี่ยวข้องกับคำต่างๆ ที่มีความซับซ้อนและการแสดงออกในภาษาพูด รวมทั้งการอ้างอิงข้

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 – หน้า 122 บังคล และอามความทั่งข้างหน้าข้างหลัง จึงเรียกว่า นาคมพฺ ชื่อที่แสดงลักษณะอิทธิที่อยู่ในประโยค ไม่ใช่ชื่อสัมพันธ์ ชื่อสัมพนธ์คงเรียกตามอรรถที่ใช้ เช่น ใน

ในเนื้อหานี้จะพูดถึงการอธิบายความสัมพันธ์ในประโยคโดยมีการกำหนดชื่อศัพท์ที่เกี่ยวข้อง เช่น นาคมพฺ และอธิบายการใช้ของนามสัมพันธที่เป็นฐานสัมปุปุตและอัฏฐานสัมปุปุต... สิ่งสำคัญคือความแตกต่างระหว่างคำและห

ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 124 ก็ เบอรรถ คือ เกลียด ('ก็ ตู ปูจา จีวิด.' ก็ เป็น ไปในอรรถ คือ ปูจา จีวิดจู ๑๘๔๙.) นบ นบอรรถ คือ ดีติยาน อุ นบ นอ อาวุโส ภาคตา อนุ- ปริยายาน วิภาคาย

หน้าที่ 124 ของเล่ม 2 นี้เป็นการอภิปรายเกี่ยวกับธรรมที่พระพุทธเจ้าได้แสดงให้กับผู้มีอายุ และการตีความที่เชื่อมโยงกับแนวคิดในอดีต ทั้งยังมีการแสดงถึงการใช้ภาษาที่หลากหลายถึงความดี ความชั่ว ความบริสุทธิ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 125 กิริยาในพากย์เช่นเดียวกับ หิ นาม, อ. อุตตฺตนา นาม ดู โมณปุริส ยํา ดู อาสมภูมิ สมปุจฉสุตฺ (มหาวิกุฎ ๑/๑๓ " แนะ โมมนุบูนี้ ท่านมาสมบูรณ์แล้วซึ่งตั้งธรรมะ..

เนื้อหารายละเอียดเกี่ยวกับการใช้คำในพากย์อย่างถูกต้อง รวมถึงการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างคำต่างๆ โดยเน้นที่กิริยาและการเปลี่ยนแปลงของกาลในบริบทต่างๆ มีการนำตัวอย่างจากพระไตรปิฎกมาประกอบเพื่อความเข้าใจท

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า ที่ 127 ต้องคำนึงถึงธรรมนี่แหละ เป็นข้อสำคัญ แม้จะพิเศษจากแบบ ก็ต้องถือว่าเป็นการใช้พิเศษเฉพาะแท่ง ๆ ไป.

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 128 นิบบดโดยเอกเทศก ๑๒. จะยกนิบบาดมีอรรถหลายอย่างบางนิบบาที่กล่าวมาแล้ว ตามหมวดในข้อก่อน แต่ยังไม่สิ้นอรรถที่ใช้ มาประมวลกล่าว โดยเอกเทศก กับทั้งนิบบาที่

บทนี้นำเสนอบทสนทนาเกี่ยวกับนิบบาดและอรรถหลายอย่างที่มีการจำแนกตามหมวด ทั้งยังอธิบายศัพท์ที่ใช้ในความสัมพันธ์ พร้อมตัวอย่างการใช้งานที่เป็นประโยชน์ในการศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับแนวทางการใช้ภาษาในบริบทต่า

ประโยค - อภิธานวาระสัมพันธ์ เล่ม ๒ หน้า 129 พราหมณ์นั้นย่อมสั้นไป." ติถิวิเลสนะ อ.ต. (มะระ สัจจโต) โดยแท้ อ. ปุณญา นาม น ปิติว่า ขานคุณ คถ. อภิใน วิจารณ์คุณ คถ. [คุณดลเสสิร read ๑๓๑] "ชื่อว่าปัญญา ทำไ

บทความนี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างปัญญาและการวิจารณ์ในพระธรรม โดยอธิบายว่าเหตุใดพระเกจิจึงไม่ได้เลือกพระอานนท์ รวมถึงการใช้ศัพท์เฉพาะในบริบทที่สัมพันธ์กันเพื่อเข้าใจความหมายที่แท้จริง. ข้อความในเอกสาร

ประโยค - อธิบายภาพสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า ที่ 131 จังกู ไม่รู้ความไม่มีโรค ไม่เห็นนิพนาน ก็แค่ว่า ย่อมกล่าว คาถานี้..." อ. ที่ 2 ภททตุ ต่วย อิตต ปุพพอ อมหิทน ทิติอุปพะ: อด จ ปน โน มนุษดิ สกากิ กิโรล [

บทนี้กล่าวถึงการใช้คำคาถาในพระพุทธศาสนา พร้อมตัวอย่างจากข้อความในพระไตรปิฎก เพื่อให้ผู้ศึกษาสามารถเข้าใจบริบทและความหมายที่ลึกซึ้ง อธิบายถึงความสำคัญของการใช้คำคาถาในชีวิตของผู้สานุศิษย์และการประยุกต์

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 132 พราหมณ์นั่ง อง จ ปมิหา จดลู่โล ปรัชญา ปญญาเปนตติ [ม.ม. เอาสกรีสุดต.) "พราหมณ์, ชน ท.พิงเขวนส่วนเนื้อ (โค) แก่นู่ผู้ขัดสนจนหยาก ไม่ไร้ราณว่า' บูรณะ

บทนี้นำเสนอการวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างพราหมณ์และการบริโภคเนื้อสัตว์ โดยมีการอธิบายถึงปรัชญา แนวคิด และความเชื่อที่เกี่ยวข้อง ด้วยการใช้การแบ่งประเภทและการวิเคราะห์คำ เช่น อป ซึ่งสามารถใช้ได้หลายแบ